Selefiler, Kur'an'ı, Peygamber efendimizi, Sahabeleri ve onları görerek tabi olanların 'önde giden, öncülerin' izinden gider. Dolayısı ile bu zamanda yer almayan hareketleri hayatına dahil etmez veya değiştirmez, veya olduğundan farklı işine geldiği gibi yorumlamaz.
Basit bir örnek; tarikatların ibadet şekli olarak tanımladığı rabıtaya yer vermez. Eğer öyle bir ibadet olsaydı bu peygamber efendimiz zamanında zaten olurdu.
Bir diğer örnek: yine bazı tarikat şeyhlerinin yaptığı 'tövbe' almak gibi hareketlere karşıdır. Zira peygamber efendimiz zamanında olmayan bir şey nasıl günümüzde olabilir? Acaba kendileri Hristiyan papazların tövbe almasına mı özenmişlerdir? Ayrıca tövbe sadece Allah'a edilir.
Bir diğer örnek: Yine tarikatların aracıdan (türbe, şeyh, imam vs.) medet ummaları kabul edilemez olarak görülür. Çünkü Allah'tan başka kimseden bir talepte bulunulamaz.
(Şunu da not olarak düşmek gerekir, tarikatların ortaya çıkma zamanı 13. yüzyıldır. Dolayısı ile 13. yüzyıla kadar bu hareketler zaten olmamıştır.)
Bir diğer örnek: Selefiler ibadetlerin farklı hale getirilmesini veya aksatılmasını hoş görmezler. Çünkü peygamber efendimiz savaş sırasında bile ibadetlerini aksatmamaya gayret ederken, günümüz Dünya'sında basit şeyleri bahane edip ibadet etmemek olmaz. Ki peygamber efendimiz iyi biri olduğu halde ibadetlerini aksatmazken, bir insan ben zaten iyi biriyim kalbim temiz diyerek ibadetlerini nasıl aksatabilir ve Cennete gideceğini umar?
Ve bunun gibi pek çok örnek verebiliriz.